चुकली दिशा तरीही
हुकलें न श्रेय सारे;
वेड्या मुशाफ़िराला सामील सर्व
तारेमी चालतो अखंड, चालायचे म्हणून;
धुंदीत या गतीच्या सारेच पंथ प्यारे.
डरतात वादळांना जे दास त्या ध्रुवाचे;
हें शीळ तोडले कीं अनुकूल सर्व वारे!
मग्रूर प्राक्तनाचा मीं फाडला नकाशा;
विझले तिथेंच सारे ते मागचे इशारे.
चुकली दिशा तरीही आकाश एक आहे,
हें जाणतो तयाला वाटेल तेथ न्यारे.
आशा तशी निराशा, हें श्रेय सावधांचे;
बेसावधांस कैसे डसणारे हे निखारे.
No comments:
Post a Comment